Opening Informatie Center Ocol

Vrijdag 11 mei was de opening van Perico’s centrum waar wij ook voor uitgenodigd waren. Vanaf 11.00u waren we welkom dus moesten we vrijdag ochtend om 06.30u al de bus vanuit Chachapoyas nemen. De bus was niet vol vertrokken dus stopte de chauffeur onderweg om een groep schoolkinderen in te laten stappen. Een jongen die ook instapte maakte een praatje met ons. Hij is een docent in opleiding en wilde graag Engels met ons praten om te oefenen. Ik vroeg waar ze naar toe gingen. Hij vertelde dat ze naar Mendosa gingen (een dorp dat een half uur van Ocol ligt)

omdat de vader van een student de avond daarvoor was overleden. Op dat moment had ik niet verder gevraagd. Later werd duidelijk wat de oorzaak was. De vader en de broer van dat jongentje hadden de donderdagavond vanuit dat dorpje de bus naar Mendosa genomen. Net voor Mendosa is de bus naar beneden gestort en zijn alle mensen omgekomen. In Ocol was iedereen natuurlijk op de hoogte. Ze vertelde dat de bus achteruit reed om een andere auto er door te laten en dat hij toen zo de berg is afgereden. Ze zijn 50 meter naar beneden gevallen. Dit was op donderdagavond gebeurd en woensdag is nog een bus naar beneden gevallen. Ik vroeg aan de jongen in de bus of dat vaker gebeurd. Heel vaak zei hij. Nou fijn als je nog in de bus zit op zulke wegen wetend dat je ook weer terug moet over dezelfde weg.

Gijs, Perico en ik

Half 9 waren we gelukkig heel in Ocol aangekomen. Ze waren al bijna klaar met de voorbereidingen dus hebben we nog een klein beetje mee kunnen helpen. Langzaam stroomden een hoop mensen binnen. Om 11.00u begonnen ze met speechen waarvan wij niks hebben kunnen verstaan. Het gekke was dat meerdere mannen naar voren werden geroepen voor een praatje en een bedankje maar dat Perico, degenen die alles heeft gebouwd en alleen, niet naar voren werd geroepen en bedankt.

Na de speech kregen we eten. Eerst kregen we soep met een stuk varkensvet, heel apart. Daarna een bord met rijst, bonen en een stuk vlees wat hier overigens veel wordt gegeten. Kinderen van het dorp gaven nog een optreden op straat. Ze waren leuk verkleed en dansten op Peruviaanse muziek.

Ik, Piero en Gijs

Rond 15.00u waren alle mensen weer vertrokken. Gijs en ik hebben een filmpje gekeken terwijl Nicola, Perico en een jongen uit Guatemala een stukje gingen lopen. Wij zijn de volgende dag weer terug naar Chachapoyas gegaan.

De weg naar Ocol